Pasieka u Wojtka

PROPOLIS

Propolis, potocznie nazywany kitem pszczelim, zbierany jest przez pszczoły z pączków kwiatowych i kory wielu drzew liściastych. Jedną z najbardziej wartościowych właściwości propolisu jest działanie antybiotyczne, szczególnie na bakterie i grzyby chorobotwórcze. Do drobnoustrojów wrażliwych na działanie propolisu należy zaliczyć gronkowce, paciorkowce, grzyby drożdżoidalne oraz dermatofity.

SKŁAD PROPOLISU ŚREDNIA ZAWARTOŚĆ Związki fenolowe (ponad 100):

kwasy fenolowe

alkoholofenole 77%

Flawonoidy (ponad 60): chryzyna, tektochryzyna, akacetyna, gal angina, kemferol, kwercetyna, pinostrobina, pinocembryna, pinobanksyna 8% terpeny 1 % substancje lipidowo-woskowe 10% mikroelementy: wapń, mangan, cynk, miedz, żelazo, krzem, glin 1% inne substancje: witaminy (grupa B), białka enzymy, wolne aminokwasy,cukry, Właściwości biologiczne propolisu

Działanie antybiotyczne – hamowanie rozwoju i całkowite zniszczenie bakterii, grzybów wirusów i pierwotniaków.

Działanie odnawiajace – odnowa tkanki miękkiej, łącznej, chrzęstnej, kostnej zębowej.

Działanie na układ immunologiczny – regulacja układu immunologicznego (działanie immunoregulujące), m. in. zabezpieczenie organizmu przed zakażeniem drobnoustrojami.

Działanie przeciwnowotworowe – hamowanie rozwoju hodowli tkankowych nowotworów ludzkich.

Działanie przeciwutleniajace – wychwytywanie wolnych rodników.

Działanie miejscowo znieczuląjace.

Działanie na układ sercowo-naczyniowy – wzmaganie akcji serca, regulacja ciśnienia krwi, uszczelnianie naczyń włosowatych.

Działanie na ośrodkowy układ nerwowy – rozkurcz mięsni gładkich, zmniejszanie ruchliwości spontanicznej (działanie uspokajające).
Inne właściwości:
ochraniające tkankę wątrobową,

hipoglikemiczne i antyagregacyjne,

żółciotwórcze i żółciopędne,

zabezpieczające przed promieniowaniem jonizującym.

Najbardziej czynną biologicznie grupą związków występujących w propolisie są flawonoidy. Przypisuje się im kilkadziesiąt różnych właściwości farmakologicznych. Ich zawartość w propolisie wynosi średnio 6%, można więc sądzić że to właśnie one nadają temu produktowi jego zdecydowane wielokierunkowe działanie biologiczne. Propolis jest wykorzystywany w terapii chorób skóry i błon śluzowych, jak i chorób wewnętrznych.

ZASTOSOWANIE PROPOLISU W TERAPII

Typowa nalewka propolisowa składa się ze 150 mililitrów wody, 50 gramów propolisu i 350 mililitrów spirytusu etylowego. Po około trzech tygodniach i codziennym mieszaniu, nalewkę należy przecedzić. Tak przyrządzona nadaje się do spożycia. Osobom często chorującym na grypę, przeziębienia, nieżyt nosa oraz anginę zaleca się przyjmowanie 20 kropli na łyżeczce cukru, trzy razy dziennie. Nalewkę można także dodawać do herbaty w proporcjach 30 kropel na jedną szklankę lub, szczególnie przy zapaleniu gardła oraz tchawicy, 50 kropel na szklankę wywaru z rumianku, jednak ta forma jest przeznaczona jedynie do płukania gardła.

Propolis jest skutecznym lekarstwem na parodontozę oraz zapalenie dziąseł. Najbardziej efektywnym sposobem stosowania będzie wtedy żucie kulki propolisu, tak jak robi się to z gumą (i jak robiono już w starożytnym Egipcie). Cierpiącym na stany zapalne żołądka poleca się picie herbaty z 30 kroplami nalewki propolisowej około pół godziny przed posiłkiem.

Inne zastosowania propolisu:

Przy stanach zapalnych, nawet z występowaniem gorączki, 3 x dziennie 30 kropli nalewki propolisowej.

Przy stanie zapalnym gruczołu krokowego (prostacie) przyjmujemy 1 x dziennie 30 kropli.

Przy chorobie nadciśnieniowej 1 x dziennie 30 kropli, aż do unormowania ciśnienia.

Przy zapaleniu nerek i wątroby 2 x dziennie po 40 kropli w 100 ml wody, co drugi dzień.

W okresie klimakterium kobiety powinny zażywać 1 x dziennie 10 kropli.

Przy owrzodzeniach żołądka i jelit oraz guzach, na czczo należy popijać mieszaninę 100 ml ciepłego mleka z dodatkiem 40 kropli nalewki propolisowej.

Przy anginie, katarze, zapaleniu gardła oraz przeziębieniach, a także przepłukujemy gardło roztworem 40 kropli nalewki propolisowej i 200 ml w celach profilaktycznych w okresie zagrożenia tymi chorobami, ciepłej wody, a także popijamy roztwór kilkukrotnie w ciągu dnia.

Przy bólach żołądka pijemy 100 ml ciepłej wody z dodatkiem 50 kropli.

W przypadku gruźlicy: 3 x dziennie 30 kropli na łyżeczkę cukru, a ponadto 2 x w tygodniu inhalacje ze 100 kropli nalewki propolisowej i 0,25 litra wrzącej wody.

Przy objawach grzybicy skóry i egzemie, miejsca zaatakowane (np. pomiędzy palcami stóp) delikatnie smarujemy nalewką propolisową.

Przy wszelkich ranach i uszkodzeniach skóry delikatnie smarujemy nalewką. Jeżeli alkohol zbyt drażni, można zastosować maść propolisową.

Na trudno gojące się rany i odleżyny, używamy propolisu w następujący sposób: miejsca obolałe zmywa się naparem z ziela rzepiku pospolitego, a następnie smaruje kilkakrotnie nalewką propolisową. Rana powinna obeschnąć.

Przy oparzeniach, szczególnie pierwszego stopnia, należy kilkakrotnie smarować nalewką propolisową. W wyniku tego nie występują pęcherze.

Na odciski (nagniotki) i zgrubienia skóry, należy przed spaniem przykładać małe tamponiki nasycone roztworem propolisu (uwaga na pościel - można pobrudzić). Na dzień stosować maść propolisową z dodatkiem kwasu salicylowego.

Przy podrażnieniach po goleniu, skórę twarzy nacieramy roztworem sporządzonym z 40 - 50 kropli nalewki propolisowej i 100 ml ciepłej wody.

Przy paradontozie, ropieniu dziąseł, 3 x dziennie przecierać dziąsła tamponem nasyconym roztworem propolisu lub płukać 10 kroplami na kieliszek wody.